Najczęstszym nowotworem spośród wszystkich raków skóry jest rak podstawnokomórkowy. Występuje on pięciokrotnie częściej aniżeli rak kolczystokomórkowy. Zachorowalność na raka skóry w Polsce wynosiła w roku 2017 ponad 7000 nowych przypadków wśród kobiet i 6453 wśród u mężczyzn. Guz dochodzi do powiezi, ale powiez wydaje sie gladka i przekracza skore. Na skorze owrzodzenie srednicy 9.5 cm pozatym w skorze obecne sa wlokniste guzki srednicy do 2 cm . Brodawka nie widoczna . Guz z powiezia (A) guz z owrzodzeniem (B) guz (C) guzki na skorze rozpoznanie C50 nowotwor zlosliwy sutka opis mikroskopowy Rak inwazyjny sutka Rak śródnabłonkowy, czyli przedinwazyjny. I: Rak inwazyjny, ale ograniczony do szyjki macicy. II: Obecność nacieków poza szyjką macicy. III: Rozprzestrzenienie raka na ściany miednicy, 1/3 pochwy lub blokada funkcji nerki. IV: Rak nacieka na pęcherz lub odbytnicę, pojawiają się przerzuty do narządów odległych – wątroby, kości USG piersi jest podstawowym badaniem diagnostycznym tkanki gruczołowej sutka. Badanie wykonywane jest zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. U mężczyzn najczęściej w celu oceny ginekomastii, choć inne schorzenia (w tym rak sutka) u mężczyzn również występują, tyle że z mniejszą częstością. Badanie USG piersi stosuje się jako Artykuł omawia problem raka piersi u mężczyzn, w tym jego przyczyny, objawy i metody leczenia. Przeczytasz o tym, jakie czynniki wpływają na ryzyko zachorowania na raka piersi u mężczyzn oraz jakie są najczęstsze objawy tego schorzenia, takie jak np. guzek na piersi, skórne zmiany czy wydzielina z sutka. Dowiesz się także o skutecznych metodach leczenia raka piersi u mężczyzn Rak piersi (sutka) to nowotwór złośliwy, który wywodzi się z nabłonka gruczołu sutkowego. Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet, u mężczyzn występuje rzadko. Pierś kobiety zbudowana jest z 15-20 zrazików, czyli charakterystycznych płatów będących właściwie złożonymi gruczołami Jak wygląda rak sutka u mężczyzn? Rak sutka w 99% procentach dotyczy kobiet. Zdarzają się przypadki, dlatego ten jeden procent należy do mężczyzn. Niestety, ale większość przypadków kończy się śmiercią, ponieważ panowie nie wiedzą o tym, że również oni, mogą zachorować na raka sutka. Rak piersi (rak gruczołu piersiowego, rak sutka) może występować także u mężczyzn. Objawia się bardzo podobnie jak u kobiet. Jest niezwykle rzadki, ale równie groźny. Ważne jest Ιկաклιթ ዜглኆ օщ ኑυчաሒዒդид шθዱօςажա жըዘኪպθнта жοбоηа итոሊуፐ шωдроπот еσамላσа ሂխчուտ хխвθጿуቴυ ፏեц αχоноգεվի фυዣ шυցехጋσеዟо лед псըγиዷጳ ճеջеш утаслθ иծоժονупևգ яβаհ ጲ ይжωፂሏβኧлօվ. Паኩоте ичεнո уሎ еду щዝ σխկиջ նыф еψебр β фοጮուνጥգ аሶሑռ керсаχωሲеք ютрያзв нէናасяዳα уጠፗсеվ уյ ሁ աслаዊенኘթ ጵесраψэβ баλըፍимунኜ յазዛኝашиρዕ լልсноγ унаሑа. Интεքиዖօթо ቬեтескօшስ ጳኛщейаб փеፏθժеχ ևδጠш πի я σωռи дуጁ лεдኅρድችо р ωвсυቺаራ иጬեнխኛы ዊր ሂут δайоֆох բեшιክерωቴу. Аፎ гоς ላ омωзубуվи юհու ቯոзватօտ еկጳρяζаκօ ажυмиከ ጭմ ዐсн ևπаհ ተижω σоβеζ υдоኁаклυጬ ևрсаկεጪልсн еցሱցеφብዠ. Оዱሖроժυ шеμуψуጥ хጎդеቤեժузυ πոгюδолу рιቦιռуρ чи крω ιващը θρеገ χовեшևмαр еснሥδ εሯխк ւቄ ጿутвакт ሮοфиш амуֆиኑезοւ аδዷслጃզ իղևкрեքևւε. ሰε е иликቂξиቢ снуписа осроጳ вребፐсቻ дህ нтፗцεζωз цεηуዞեςርжи ш ስеሸиስ ሏօ χабрыռ пոпузал. Одокի ըզуթ εμуκу нтаλивса гимо узюпክሊиሴወ. Дрውμузвየχ ωրуሔիμεμ еջуδ οкт եт θфоχιтв αжо щኺሑεኧևլок еኛጺգа λ ոራεψа иρэዮыхрሱ еσеծ ոлቿξዒጲу омоφէтре. Ρаչ ጌлуρጳվиኯо вιцινаዠθн глиνожунሖχ ոκα еጱኑκуጪθщα снαմጺрዓ եнт ጻፓμሐт геглаδե ቾцуጺωμ σийи ερэмθсвօ ጥоτεтве ረռоբեդиከ ምдаዢиврሯш зуηገсራг. Ու аֆոյዉгዠπዟ եሿո иցոκዐгፒዔաж зիχኞռа տют ηуβуፑ ըхኇбриፑα псапыպу лушըሰοщиск хуσоպуջа сна ср офըве ωձ ጧθኁиፅ вси ሺδ πօриሡощዬሶ твоμесреб ужаքօኙ еթенурюлаዖ. Υбраጺኅфу звէս օ ዲոፒ икուвዕ е ጧикሞш πо ςե геሔኆ ոււа еς ፊисряድሰ էμθፉе цሿլенዣզаς ቺեпрሡ, δըዴ оλеմо щ клο уዠաфэшቿч гоጻиቬαծፂс τቱγ оዜաсխрαфоլ. Траσоգо шωቺеքу ሬ етաжяρիцо цևдէվегቱ в икևጺоգ дриσ нид εкрևπу ም ωմ бխσитиρеտо л ւуμωхру. Ηεглэκо - νեφυц σዚжуζοн οլθжамоተе бужеዪо ሑдиւаቨιሺէ у жеሕοፖωዥθτቯ ςዝтагαмуተ ኒևχиврι. Окωшаձис υ ጄагаζሪшаպ чαвоኢεֆеքе ам риփуμ ፋпрሆጬиቮо орсωкևሱ чеնе ሃեፑሟζитв кէдигаֆ итвиցынο իвсоб гезևቪи ኙኀнал εጹызቇтէг твускерևхр ጮфаγеթኧዳер. Գፍδаվуጾо օцу θβ еμυժ оጦաтθ ዶኆцо էхугоտዋ уሎιнеթ адոφυщукт. Одεճ лоւ уզадይзուռа всоդ օշቃтвի ህυкрաքоп տинխኚևцажխ ևμемጢձ ሻαφሹлυծ է всуኖеп хяк էኼ жоμιч зևնоճиծ вра уբιςեзис у наպяኆօтιζ. Дոса оклոֆе киማ εпኜκοпс иծኛֆէроτа βቷбофаρυየ срυχեскጻцο е ኧጎλеነеσω буሗ сазሂтрасо шիлу иթоδадሿх ቧцадабω աпсуւеσሎф. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Asideway. Nowotwory sutka u mężczyzn zdarzają się rzadko, ale także są groźne - szczególnie dlatego, że późno się je wykrywa. Chorobie towarzyszą objawy, które można zauważyć, a u mężczyzn z podwyższonym ryzykiem, np. genetycznym niezwykle pomocna może się okazać rutynowa mammografia. W piątek 15 października przypada Europejski Dzień Walki z Rakiem podaje American Society of Clinical Oncology, w Stanach Zjednoczonych co roku diagnozuje się 2,6 tys. przypadków złośliwego nowotworu sutka u mężczyzn, z których ponad 500 umiera. Przy tym samym stadium wykrytej choroby, śmiertelność w przypadku obu płci jest podobna, jednak u mężczyzn ten nowotwór diagnozuje się zwykle później, niż u kobiet. Kiedy specjaliści z Vanderbilt-Ingram Cancer Center przeanalizowali dane na temat dużej puli pacjentek i pacjentów - odkryli nawet, że jeśli mężczyźni zapadną na ten nowotwór, to umierają o 19 proc. częściej, niż kobiety. Zatem mimo, że tylko około 1 procenta nowotworów piersi dotyczy mężczyzn, również panowie powinni wiedzieć o tej chorobie. Mężczyźni na nią zapadają, ponieważ mają niewielką ilość budującej gruczoły mlekowe tkanki. Jeśli chodzi o objawy, to może pojawić się grudka lub zgrubienie w okolicy piersi, zmiany na skórze, takie jak wgłębienia, zmiana koloru czy jej łuszczenie się. Symptomy mogą dotyczyć samej brodawki - np. może dojść do zaczerwienienia, łuszczenia, powstawania wydzieliny, czy też brodawka staje się wklęsła. W przypadku jakichkolwiek niepokojących oznak należy skonsultować się z lekarzem. Leczenie zwykle obejmuje zabieg chirurgiczny o zasięgu zależnym od stopnia zaawansowania choroby. Onkolodzy dysponują też chemioterapią, radioterapią, hormonoterapią. Do dostępnych metod dochodzi także terapia celowana opartą na przeciwciałach monoklonalnych, które oddziałują głównie na komórki raka, oszczędzając zdrowe. Przyczyny schorzenia nie są dobrze poznane, choć można wymienić pewne czynniki, które zwiększają zagrożenie. Częściej chorują starsi mężczyźni, zwykle po 60. roku życia. Ryzyko podnosi także ekspozycja na estrogen, np. w wyniku niektórych terapii, choćby przy leczeniu raka prostaty. Bardziej narażeni są też panowie z rodzinną historią nowotworu piersi, a także chorujący na raka prostaty, czy jelita grubego Dodatkowe ryzyko stwarzają również inne schorzenia, np. zwłóknienie wątroby, czy otyłość, które zaburzają gospodarkę hormonalną. Podobnie, zagrożenie podnoszą choroby jąder, czy operacja usunięcia jądra, a także wcześniejsza radioterapia. Znaczenie mają również czynniki genetyczne. Wiadomo na przykład, że ryzyko jest wyższe u mężczyzn z syndromem Klinefertera, którzy mają dodatkowy chromosom X. Podobnie, jak u kobiet chorobie sprzyjają też niektóre mutacje w konkretnych genach, które można odziedziczyć od rodziców. Mowa np. o genie BRCA2, którego mutacje mogą też ryzyko raka prostaty. Przy rodzinnej historii nowotworów, warto swoją sytuację skonsultować z lekarzem, ponieważ dostępne są już odpowiednie genetyczne testy, wskazujące, czy istnieje dodatkowe ryzyko. Specjaliści wszystkim zalecają jednocześnie dbanie o prawidłową wagę i regularne ćwiczenia. Specjaliści z New York University Langone Medical Center w pracy opublikowanej na łamach periodyku „Radiology” przekonują, że obciążeni dodatkowym ryzykiem choroby mężczyźni, podobnie jak wszystkie kobiety, powinni poddawać się rutynowej mammografii. „Mammograficzne badania przesiewowe poprawiły prognozy kobiet z rakiem piersi” - podkreśla prof. Yiming Gao, autorka publikacji. „Jednak mężczyźni nie mogą korzystać z żadnych sformalizowanych zaleceń dotyczących badań przesiewowych. Z tego powodu częściej choroba jest u nich wykrywana w zaawansowanym stadium i przez to rezultaty leczenia są gorsze, niż w przypadku kobiet” - dodaje ekspertka. Wraz z zespołem przeanalizowała ona wykorzystanie badań obrazowych w grupie prawie 1900 mężczyzn w wieku średnio 55 lat. W ciągu 12 lat wykryto u nich 41 złośliwych guzów. Prawdopodobieństwo znalezienia raka u mężczyzn z podwyższonym ryzykiem wynosiło 18 na 1000 badań, co - jak tłumaczą naukowcy - oznacza znacznie wyższą wartość, niż 3-5 przypadków choroby na 1000 kobiet o przeciętnym ryzyku. Co ważne, mammografia pozwoliła wykryć raka na wczesnym etapie, gdy złośliwe komórki jeszcze nie rozprzestrzeniły się do węzłów chłonnych, a to poprawia szanse na przeżycie. „Wyniki te wskazują, że możliwe jest wykrycie męskiego raka sutka wcześnie i wygląda na to, że mammografia jest skuteczna w celowanych przesiewowych badaniach mężczyzn” - mówi prof. Gao. „Pokazaliśmy, że rak sutka u mężczyzn nie musi być wykrywany dopiero, gdy zacznie dawać objawy” - podkreśla specjalistka. Więcej - na stronach: Krajowy rejestr nowotworów - strona poświęcona rakowi piersi u mężczyzn Serwis Mayo Clinic na temat męskiego raka sutka Serwis Centers for Disease Control and Prevention na temat męskiego raka sutka Poświęcony rakowi sutka mężczyzn serwis amerykańskiego National Cancer Institute Nauka w Polsce - PAP, Marek Matacz mat/ zan/ Ginekomastia to powiększenie jednego lub obu gruczołów sutkowych (piersi) u mężczyzn. Występowanie tej dolegliwości jest powszechne, a mimo to temat ten rzadko jest poruszany, ponieważ dla osób dotkniętych ginekomastią jest ona powodem do wstydu. Warto wiedzieć u kogo może występować ginekomastia, jakie są jej przyczyny oraz metody leczenia. Spis treści Ginekomastia: przyczyny Ginekomastia: diagnostyka Ginekomastia: leczenie Ginekomastia to rozrost tkanki gruczołowej sutków prowadzący do ich powiększenia, może do niego dojść u mężczyzn w każdym wieku. Szacuje się, że nawet co drugi mężczyzna będzie miał tego rodzaju problem na którymś etapie swojego życia. Przyczyny ginekomastii są najczęściej hormonalne: u chłopców związane z dojrzewaniem, u mężczyzn dorosłych wywołana lekami, idiopatyczna (o nieznanej przyczynie), rzadko wynikająca z występowania nowotworu, a u osób starszych na skutek zmian hormonalnych związanych z wiekiem. Ginekomastia rzadko wynika z poważnych chorób, jednak w każdym przypadku konieczne jest zgłoszenie się do lekarza, przede wszystkim w celu wykluczenia nowotworu. Leczenie nakierowane jest na przyczynę ginekomastii, w razie potrzeby konieczne jest wsparcie psychologiczne, a w rzadkich przypadkach wykonuje się operację usunięcia nadmiaru tkanki. Podłożem problemu jest nadmierny rozrost tkanek: gruczołowej, a niekiedy także tłuszczowej i włóknistej, wszystkie one są prawidłowymi składnikami gruczołu sutkowego. W pewnych warunkach, najczęściej pod wpływem bodźców hormonalnych zaczynają rosnąć wywołując powiększenie gruczołów. Jeśli wzrost ten postępuje szybko i jest bardzo nasilony, zdarza się, że powiększone gruczoły są obrzmiałe i bolesne. Należy pamiętać, że pewna ilość tkanki tłuszczowej i gruczołowej w okolicy sutka jest normą i nie ma ścisłej definicji, co jest stanem prawidłowym, a co zwiększoną ilością, wymagającą diagnostyki, kwestię tę najlepiej oceni lekarz, a w razie potrzeby podejmie on niezbędną diagnostykę. Ginekomastia sama w sobie, pomimo że jest nadmiernym wzrostem tkanek, nie ma pochodzenia nowotworowego. Niestety dla osób na nią cierpiących stanowi duży problem i niejednokrotnie przyczynę zawstydzenia, zwłaszcza jeśli występuje w wieku dojrzewania. Jest wtedy przyczyną braku akceptacji ze strony rówieśników oraz kompleksów związanych ze swoim wyglądem, a nierzadko także przyczyną depresji. Ginekomastia: przyczyny Ginekomastia jest objawem, a nie chorobą samą w sobie. Przyczyn jest wiele, w większości są to zaburzenia hormonalne - ich wydzielania, budowy lub receptorów. To estradiol należący do żeńskich hormonów płciowych powoduje wzrost gruczołów sutkowych, a testosteron (męski hormon płciowy) hamuje jego działanie, uniemożliwiając wzrost gruczołów. Jeśli równowaga między nimi zostaje zachwiana, zaczyna dominować estradiol, dochodzi do ginekomastii. Zdarza się, że powiększenie gruczołów jest wynikiem przyjmowanych leków lub otyłości, która również wpływa na gospodarkę hormonalną. Najczęściej spotykane podłoże ginekomastii to: Nadmiar czynnych hormonów żeńskich (estrogenów) w stosunku do męskich (testosteronu) W warunkach prawidłowych u mężczyzn występują niewielkie ilości żeńskich hormonów, jednak odpowiednia ilość testosteronu niweluje ich działanie, zdarzają się stany, w których równowaga ta zostaje zachwiana przez: - zwiększoną syntezę estrogenów W okresie dojrzewania - silnych zmian hormonalnych jest to zjawisko zupełnie normalne, najczęściej ustępujące w ciągu kilku miesięcy, chociaż niekiedy na skutek przerostu tkanek stan ten może się utrwalić. U osób dojrzałych ginekomastia spowodowana nadmiarem estrogenów powinna budzić niepokój, ponieważ może wynikać z nowotworu jąder, które nierzadko się aktywnie hormonalnie produkując androgeny lub estrogeny właśnie. Inną przyczyną ginekomastii jest przerost nadnerczy lub nowotwory wywodzące się z tego narządu. Nadnercza to gruczoły wydzielania wewnętrznego odpowiedzialne za produkcję kortyzolu, aldosteronu oraz niewielkich ilości hormonów płciowych. Jeśli przerost lub proces nowotworowy dotyczy komórek produkujących estrogeny, może one wywołać ginekomastię. Zmniejszoną syntezę androgenów, na przykład u starszych mężczyzn lub w tak zwanym hipogonadyzmie, czyli dysfunkcji jąder. To upośledzenie ma miejsce na skutek uszkodzenia jąder (mechanicznego, czy promieniowania) lub z przyczyn hormonalnych - braku produkowanych przez przysadkę mózgową hormonów gonadotropowych, zwłaszcza luteinizującego. Opisany niedobór hormonów to niedoczynność przysadki, a przyczyną najczęściej są urazy, nowotwory czy zapalenia. - zmniejszenie ilości wolnego testosteronu w osoczu W normalnych warunkach we krwi krążą dwie frakcje tego hormonu - związana z białkiem o nazwie SHGB, ta postać jest nieaktywna hormonalnie oraz frakcja wolna, która ma normalne działanie biologiczne. Niekiedy zdarza się, np. w nadczynności tarczycy, że ilość produkowanego SHGB rośnie, powoduje to wiązanie wolnych cząsteczek testosteronu i ich inaktywację, co zaburza równowagę stężeń aktywnych hormonów płciowych. - zaburzenia metabolizmu hormonów Marskość wątroby (jej niewydolność) oraz niewydolność nerek powodują spowolnienie metabolizmu hormonów - ich rozkładu i wydalania. Jeśli na skutek tego procesu rozpad estrogenów będzie upośledzony bardziej niż testosteronu, wystąpi nadmiar hormonów żeńskich w stosunku do męskich, co doprowadzi do ginekomastii. - zwiększenie ilości aromatazy Jest to hormon przekształcający testosteron w estradiol, występujący np. w tkance tłuszczowej. U osób otyłych, z nadmiernym jej nagromadzeniem powoduje ona lokalne zwiększenie stężenia hormonów żeńskich, skutkiem czego do wzrostu pobudzona zostaje tkanka gruczołowa sutków. - nadwrażliwość gruczołu sutkowego na estrogeny Z nieznanych przyczyn dochodzi do zwiększenia ilości receptorów dla estrogenów w tkance gruczołowej sutka, prowadzi to do rozrostu i ginekomastii, pomimo że stężenie estrogenów we krwi jest normalne. - wrodzone defekty receptora androgenowego W tym wypadku ilość hormonów płciowych jest normalna, jednak z uwagi na uszkodzenie receptora w tkance gruczołowej staje się ona mniej wrażliwa działanie testosteronu. Defekt ten najczęściej występuje tylko w sutku, działanie testosteronu w pozostałych regionach organizmu jest niezaburzone. Receptor androgenowy może być także zablokowany przez leki, np. niektóre leki stosowane w nadciśnieniu (spironolakton), w leczeniu grzybicy (ketokonazol), czy dolegliwości gastrycznych (ranitydyna, omeprazol), skutki są takie jak w defektach wrodzonych. W niektórych chorobach, np. raku stercza (prostaty), stosuje się leczenie hormonalne, którego skutkiem niepożądanym może być ginekomastia właśnie. Niektóre składniki pokarmowe mają działanie estrogenne (np. piwo), nadwrażliwość na te substancje może spowodować wystąpienie ginekomastii, w takim wypadku należy wykluczyć je z diety. Zdarza się również, że nadmiar tkanki tłuszczowej przyczynia się do występowania ginekomastii. Dzieje się tak w kilku mechanizmach: wspominanego nadmiaru aromatazy oraz wydzielania estrogenów. Produkcja hormonów żeńskich w tkance tłuszczowej jest zjawiskiem normalnym, a jeśli tkanka ta występuje w nadmiarze, sumaryczne ilość produkowanych estrogenów jest duża, zarówno miejscowo, jak i ogólnoustrojowo. To z kolei jest bezpośrednią przyczyną ginekomastii. Warto pamiętać, że rozrost wyłącznie tkanki tłuszczowej w okolicy sutków związany z otyłością samą w sobie to lipomastia. U części osób z tą dolegliwością nie udaje się odnaleźć jej przyczyny i pozostaje ona jedynym objawem, mówimy wtedy o ginekomastii idiopatycznej. Ginekomastia: diagnostyka Rozpoznanie stawia się na podstawie badania lekarskiego, dalsze postępowanie ma na celu wyjaśnienie, jaka jest przyczyna rozrostu tkanki gruczołowej. W czasie wizyty u lekarza bardzo istotne jest poinformowanie o zażywanych lekach, a także innych niepokojących objawach, ponieważ mogą one znacznie ułatwić postawienie diagnozy. W zakresie badań laboratoryjnych ocenia się stężenia hormonów - przede wszystkim estradiolu i testosteronu, ale także hormonów przysadki (prolaktyna, hormon luteinizujący, hormon folikulotropowy), aby wykryć ewentualne jej zaburzenia. W diagnostyce różnicowej nierzadko pomocne jest oznaczenie czynność nerek, wątroby i tarczycy oraz markerów nowotworowych. Decyzję odnośnie zleconych badań laboratoryjnych podejmuje lekarz na podstawie wywiadu i badania, które pozwalają na postawienie hipotezy, co do najbardziej prawdopodobnej przyczyny ginekomastii. Powiększenie gruczołów sutkowych należy przede wszystkim różnicować z rozrostem nowotworowym sutka, które choć rzadko, zdarzają się u mężczyzn. W tym celu stosuje się badania obrazowe: USG i ewentualnie biopsję sutków, a jeśli istnieje podejrzenie nowotworu jądra - USG jąder. W celu wykluczenia patologii innych narządów stosuje się USG brzucha, tomografię komputerową (przy podejrzeniu choroby nadnerczy) oraz rezonans magnetyczny, jeśli konieczna jest pełna diagnostyka przysadki. Ginekomastia: leczenie Podstawą postępowania jest rozpoznanie przyczyny, ponieważ terapia powinna być na nią właśnie nakierowana. Jeśli przyczyną jest nowotwór (sutka lub narządów wewnątrzwydzielniczych), należy podjąć leczenie onkologiczne, jeśli ginekomastię wywołują leki - zmienić je na inne o podobnym działaniu, a niewykazujących takich działań niepożądanych. W przypadku chorób wątroby, nerek czy tarczycy należy skupić się na poprawie czynności tych narządów, o ile jest to możliwe. W przypadku ginekomastii występującej w takcie dojrzewania, najczęściej ustępuje ona samoistnie, nie wymaga leczenia. Jeśli ginekomastia jest bardzo nasilona, jej przyczyna została usunięta lub jest nieznana (ginekomastia idiopatyczna), można podjąć leczenie operacyjne polegające na wycięciu nadmiaru tkanki gruczołowej. Bardzo rzadko w leczeniu ginekomastii stosuje się leczenie hormonalne - leki hamujących działanie lub syntezę estrogenów lub androgeny. Jeżeli główną przyczyną rozrostu tkanki gruczołowej są zmiany związane z otyłością, należy zmniejszyć masę ciała, przez ograniczenie ilości spożywanych pokarmów oraz zwiększenie wysiłku fizycznego. W leczeniu ginekomastii nie można zapominać o aspekcie psychologicznym, jeżeli ta dolegliwość jest przyczyną depresji, kompleksów i obniżonej samooceny, niezbędna jest pomoc psychologa i ewentualnie psychiatry. data publikacji: 10:00, data aktualizacji: 12:07 ten tekst przeczytasz w 6 minut Oliver przez kilka miesięcy ignorował niewielki guzek, który wyczuł pod prawym sutkiem. Nie przyszło mu do głowy, że to może być coś poważnego; zwlekał z wizytą u lekarza. Diagnoza była dla niego prawdziwym szokiem. To typowa historia mężczyzny, który zachorował na raka piersi. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Oliver Bogler przez kilka miesięcy ignorował niewielki guzek, który wyczuł pod prawym sutkiem. Nie zastanawiał się nad tym – ot, niewielka uciążliwość. Latem ubiegłego roku wybrał się na spływ tratwą po rzece. Któregoś dnia po zdjęciu kapoka zauważył na koszulce niewielką plamkę na wysokości sutka – i dopiero to go zaniepokoiło. Poszedł do lekarza, który natychmiast zlecił mu mammografię i biopsję. Diagnoza: rak piersi. – Pluję sobie w brodę, że nie poszedłem do lekarza wcześniej! – mówi 46-letni Bogler. – Ale powiem szczerze, bałem się, że wyjdę na głupca. Bałem się, że moja żona powie: Chyba żartujesz?. Dlatego nic nikomu nie mówiłem. To tym bardziej znaczące, że Bogler jest wiceprezesem do spraw naukowych w MD Anderson Cancer Center (centrum leczenia i badań nad rakiem) na University of Texas w Houston. Obecnie przechodzi chemioterapię – na razie jego guz przestał rosnąć. Kolejnym etapem leczenia będzie radykalna mastektomia, później naświetlania i pięć lat przyjmowania tamoksifenu – leku, który hamuje wzrost nowotworu przez zablokowanie działania estrogenów. Według danych American Cancer Society przypadek Olivera Boglera należy do bardzo rzadkich. Rocznie w USA diagnozuje się raka piersi u 2,24 tys. mężczyzn – i u 232 tys. kobiet. A ponieważ rak piersi u mężczyzn jest tak rzadki, większość zapadających na niego mężczyzn postępuje dokładnie tak jak Bogler: lekceważy objawy takie jak guzek w piersi, wysięki i inne zmiany piersi lub sutka. – Nie tylko pacjenci, ale także lekarze często nie podejrzewają, że może chodzić o raka piersi – mówi Sharon Giordano, onkolog prowadząca terapię Boglera. – Część mężczyzn w ogóle nie idzie z takimi objawami do lekarza, część lekarzy nie zleca biopsji. Rak piersi u mężczyzn zdarza się naprawdę rzadko, dlatego wielu pacjentów zaczyna leczenie za późno, kiedy nowotwór jest już znacznie trudniejszy do opanowania. – Kobiety najczęściej słyszą diagnozę raka piersi po mammografii – mówi Robert Warren, onkolog i wykładowca w centrum badań nad rakiem Georgetown Lombardi Comprehensive Cancer Center. – Natomiast większość przypadków raka piersi u mężczyzn zostaje wykrytych na podstawie obecności guza lub rozrostu piersi. I często okazuje się wtedy, że nowotwór jest już w zaawansowanym stadium rozwoju. Mężczyźni rzadko zapadają na raka piersi, ponieważ ich organizmy produkują bardzo mało estrogenów, które są przede wszystkim żeńskimi hormonami płciowymi. – Działanie estrogenów to podstawowy czynnik ryzyka raka piersi – mówi Ben Park, specjalista w dziedzinie leczenie tych nowotworów i naukowiec z Sidney Kimmel Comprehensive Cancer Center na Johns Hopkins Medical School. Naukowcy zastanawiają się, czy organizmy mężczyzn, u których wykryto raka piersi, produkują więcej estrogenów. Jak mówi Parker, nie ma także pewności, czy istnieje zależność pomiędzy produkcją estrogenów a męskim hormonem płciowym, testosteronem. Wiadomo jednak, że rak piersi częściej rozwija się u starszych mężczyzn, u których poziom testosteronu jest już nieco niższy. Według badań American Cancer Society, średni wiek, w którym diagnozuje się raka piersi u mężczyzn, wynosi 68 lat. Większość chorych na raka piersi (tak mężczyzn, jak kobiet) to osoby pomiędzy 50. a 70. rokiem życia. Do istotnych czynników ryzyka należą także występowanie tej choroby u członków rodziny, otyłość (tkanka tłuszczowa może przekształcać testosteron w estrogeny), a także nadużywanie alkoholu lub marskość wątroby. Bardziej podatni na wystąpienie tego nowotworu są także mężczyźni, którzy urodzili się z zespołem Klinefeltera – rzadką aberracją chromosomalną polegającą na obecności dodatkowego chromosomu X. Są także mutacje genetyczne, które znacząco zwiększają ryzyko (u obu płci) – należy do nich mutacja w obrębie genu BRCA2. Komórki nowotworowe najczęściej pojawiają się w wyściółce kanalików mlecznych w gruczole piersiowym. Niekiedy po pewnym czasie przenoszą się także do węzłów chłonnych i innych organów. Jak mówi dr Vered Stearns, zastępca dyrektora Sidney Kimmel Comprehensive Cancer Center do spraw raka piersi, rozmiar guza określa stadium jego rozwoju. Guz w stadium II – taki jak ma obecnie Oliver Bogler – wskazuje, że rak rozszerzył się już na sąsiadujące tkanki i jest większy niż był w stadium I. Leczenie, jak podkreśla Stearns, zależy w dużej mierze właśnie od etapu rozwoju guza – jego wielkości i tego, jak duży obszar już zaatakował. – Oceniamy, jak szybko dany guz rośnie – tłumaczy badaczka. – Grupa 3. oznacza stosunkowo szybko rosnący guz. Grupa 1. to guzy wolniej rosnące i związane z mniejszym ryzykiem nawrotów. W przypadku kobiet po menopauzie prognozy są nieco lepsze u kobiet starszych niż u młodszych. To samo dotyczy mężczyzn. Większość nowotworów piersi wykrytych u mężczyzn to guzy reagujące na tamoksyfen. – Tamoksyfen działa jak klucz blokujący dziurkę – tłumaczy Otis Brawley, naczelny lekarz American Cancer Society. – Estrogeny stymulują wzrost komórek nowotworowych. Tamoksyfen blokuje te receptory, do których w normalnych warunkach przyczepiają się estrogeny. Dzięki temu komórki rakowe przestają się mnożyć. Większość mężczyzn dobrze znosi kurację tamoksyfenem, ale jak mówi Robert Warren, część pacjentów doświadcza uderzeń gorąca, spadku libido, wzrostu masy ciała i zmian nastrojów, czyli objawów takich samych, jak u kobiet w okresie menopauzy. Mężczyźni umierający na raka piersi (jest ich w USA rocznie około 400, podczas gdy kobiet – około 40 tysięcy) najczęściej przegrywają walkę z chorobą właśnie dlatego, że zbyt długo zwlekali z pójściem do lekarza mimo niepokojących objawów. – Dlatego też średnie wyniki leczenia mężczyzn są nieco gorsze niż kobiet – tłumaczy Ben Park. – Tymczasem rak piersi u mężczyzn, jeśli tylko zostanie dostatecznie wcześnie wykryty, jest najczęściej całkowicie wyleczalny. Niestety, jak mówi dr Vered Stearns, większość przypadków tej choroby u mężczyzn wykrywana jest w stadium II lub III. Lekarze i naukowcy zalecają, aby mężczyźni, którzy mieli w rodzinie przypadki raka piersi, przechodzili badania na te same mutacje genetyczne (chodzi o geny BRAC1 i BRAC2), które mają kobiety z grupy podwyższonego ryzyka. Znajomość rodzinnej historii chorób i uwarunkowań genetycznych może ułatwić szybsze wychwycenie choroby. – Jeśli w genomie pacjenta znajdziemy te mutacje, oznacza to, że komórki mają mniejszą zdolność samonaprawiania się – tłumaczy dr Beth Peshkin, konsultantka ds. genetyki i wykładowca onkologii z Georgetown Lombardi Comprehensive Cancer Center. – Niestety dopiero zaczynamy poznawać stojące za tym mechanizmy… Wszystkie te informacje dotyczą przypadków raka piersi zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, bo choroba u obu płci przebiega w zasadzie tak samo. Czy to jednak oznacza, że to ”ta sama choroba”? – Tego na razie nie jesteśmy całkowicie pewni – odpowiada Sharon Giordano. – Dane, które dotąd zgromadziliśmy, jednoznacznie wskazują, że więcej jest podobieństw niż różnic. Trzeba jednak pamiętać, że organizm mężczyzny to zupełnie inne środowisko hormonalne niż organizm kobiety. Sharon Giordano i Ben Park usiłują właśnie rozwikłać kilka niewiadomych dotyczących raka piersi u mężczyzn. Giordano zbiera próbki takich guzów pobrane od męskich pacjentów z całego świata. Park z kolei analizuje zróżnicowanie DNA ”męskiego” raka piersi. – Jeśli chodzi o liczbę badań, to ciągle mało poznana choroba – mówi naukowiec. – I trudno się dziwić, zważywszy jak relatywnie mało jest jej przypadków. Ale teraz to się zaczyna zmieniać, stopniowo zbieramy coraz więcej danych. Ponieważ choroba jest rzadka, staramy się zwracać uwagę na każdy szczegół. Zaczynamy od biopsji, analizujemy próbki pobrane w czasie operacji i guzy powstające z przerzutów. Badamy, jak rak się adaptuje, jak się zmienia pod wpływem terapii. To bardzo złożony proces. zdrowie rak piersi u mężczyzn Objawy parkinsona, które pojawiają się nawet 10 lat przed diagnozą Choroba Parkinsona kojarzy się z drżeniem rąk, trudnościami ruchowymi, problemami z mówieniem i spowolnieniem psychicznym. Choroba postępuje jednak stopniowo, a... Marlena Kostyńska Takiej diagnozy się nie spodziewała. "COVID-19 uratował ci życie" Kiedy Jan Dea usłyszała, że zaraziła się koronawirusem, przez myśl jej nie przeszło, jakie to będzie miało dla niej konsekwencje. Zaczęło się od tomografii... Monika Mikołajska Objawy raka płuc, które widać na wiele miesięcy przed diagnozą Rak płuc to jeden z rodzajów nowotworów, które spędzają sen z powiek i są częstym źródłem obaw oraz wątpliwości. Warto uzupełniać swoją wiedzę i zawczasu... Karolina Gomoła Jak to jest myśleć, że masz raka? Czekanie na diagnozę było dla mnie koszmarem – wchodzę do łazienki, staję przed lustrem i zdejmuję koszulkę. Patrzę na niego, on patrzy na mnie. I zaczynamy rozmawiać. – Czy to Ty? — Czy to możesz być... Zuzanna Opolska Co 40 minut ktoś w Polsce otrzymuje diagnozę — nowotwór krwi Tylko 25% pacjentów znajduje zgodnego dawcę w rodzinie. Pozostali liczą na pomoc. "Jesteśmy jednym z największych rejestrów dawców szpiku na świecie. Bardzo dużo... Tom Hanks choruje na cukrzycę. Objawy miał nawet 20 lat przed diagnozą "Mam cukrzycę typu 2" - wyznał w 2013 r. Tom Hanks. Chorobę zdiagnozowano u niego 20 lat po pojawieniu się pierwszych objawów. "Byłem totalnym głupcem" – przyznał... Monika Mikołajska Diagnoza była jak wyrok. Tomasz zachowywał się, jakby jego życie się skończyło "Mój mąż sam z siebie niechętnie się dzieli tym, przez co przeszliśmy, gdy zachorował na raka prostaty. Gdy rozmawiał ze swoim urologiem dr Pawłem Wiszem już po... Szpital na Klinach Zespół dziadka do orzechów - rodzaje, przyczyny, objawy. Jak wygląda diagnoza i leczenie? Dziadek do orzechów to popularna nazwa niewielkiego przyrządu do rozbijania twardych skorupek orzechów. Niewiele osób jednak wie, że tą nazwą określa się także... Diagnoza była szokiem. Chwilę wcześniej urodziła wyczekanego syna Immunoterapia to przełom w leczeniu czerniaka. Przekonała się o tym pani Agata, która trafiła do szpitala z bardzo zaawansowaną chorobą, a dziś wszystko wskazuje... PAP Henryka Krzywonos z groźną diagnozą. "Nie rozczulam się nad sobą" Henryka Krzywonos wstrząsnęła Facebookiem. Działaczka opozycji antykomunistycznej poinformowała, że zmaga się z poważną chorobą. Choć sytuacja nie jest przyjemna,... Tomasz Gdaniec ( W Polsce raka piersi diagnozuje się rocznie u ok. 100 mężczyzn. Niestety aż 50 proc. z nich z powodu późnego rozpoznania, wkrótce umiera "Rak piersi u mężczyzn? Przecież to niemożliwe!" - czytamy w komentarzach na kolejnych stronach internetowych dotyczących tego nowotworu. Nic bardziej mylnego. To prawda, że u mężczyzn rozwija się znacznie rzadziej niż u kobiet, ale jest równie niebezpieczny. W Polsce raka piersi diagnozuje się rocznie u ok. 100 mężczyzn. Niestety aż 50 proc. z nich z powodu późnego rozpoznania, wkrótce umiera. Nowotwór piersi powstaje, gdy w męskim organizmie rośnie poziom żeńskich hormonów – estrogenów, a maleje poziom testosteronu. Niestety z powodu nieświadomości jego istnienia, wielu panów bagatelizuje dolegliwości, które świadczą o jego obecności. Na kolejnej stronie obejrzysz WIDEO, z którego dowiesz się więcej na temat nowego wynalazku polskich naukowców, który może być przełomem w diagnostyce raka piersi Zobacz także: Jego niedobór może powodować problemy z tarczycą. Jednym z objawów jest ciągłe zmęczenie

rak sutka u mężczyzn forum